Vetaal en uitgebrei deu Olivia M Coetzee
In ʼn klein dorpie het daa eenkee twie manne gebly, en hulle het al twee dieselle naam gehad. Al twie se naam was Klaas. Die een Klaas het vie pêre gehad, ennie anne Klaas het net een gehad.
Nou die mense het aliewig deumekaa geraak mettie twie Klaase. Eendag toe besluitie oudste ouma innie dorpie dat om vi Klaas en Klaas uit mekaa uit te ken, moetie een Groot Klaas genoem wôd ennie anne een Klein Klaas.
Nou die mense wou wiet maa hoekô. Hulle het gevra: “Maa Groot Ma, hoekô wôd hulle dan soe genoem? Hulle is dan al twie net soe mae soes mekaa, ennie een issie langer dannie anne een nie?”
Groot Ma het geantwoord: “My kinners dis dan voo julle oë. Groot Klaas is Groot Klaas wan hy’t vie pêre, en Klein Klaas is Klein Klaas wan hy’t net een pêd.”
En soe van daai dag af was Groot Klaas Groot Klaas en Klein Klaas Klein Klaas. Nou vedag gat ôs hoo wat met hulle gebeerit, wan dié is wat regtag gebeerit.
Nou elke wiek wassit Klein Klaas se wêk om Groot Klaas se land te gat ploeg. Groot Klaas en Klein Klaas het ʼn deal gehad. Klein Klaas het sy een pêd vi Groot Klaas gelien deurie wiek om te help mettie ploeg, en Sondae dan kon Klein Klaas al Groot Klaas se pêre lien om sy eie land te ploeg. Maa as Klein Klaas met sy een pêd en Groot Klaas se vie pêrre geloep het, dan het hy gebrêk en gemaak soes allie pêre sy pêre is.
Op Sondae wanner Klein Klaas allie pêre gehad het, dan het hy sy swiep soe oo hulle geslat, wan dit het vi hom gevoel soes die pêre syne is. Die son het lekke warm geskyn ennie kêk se klokke het gelei soes hulle die mense uit roep, ennie mense het veby Klein Klaas se land geloep met hulle beste klere an en met hulle Bybels onne hulle arms. Amal op pad kêk toe om te gat hoo hoe die priedekant priek. En soes hulle veby Klein Klaas se land geloep het met sy vyf pêre wattie land ploeg, het hy sy swiep oorie pêre lat klap en gesê: “Ja-ja, my vyf pêre!”
Groot Klaas het daa angekô en gehoo hoe Klein Klaas skrie. Hy’t kwaad geraak en vi Klein Klaas gesê: “Djy, dié is mossie amal jou pêre nie,” het Groot Klaas geraas. “Djy wiet mos dis nettie een van dié wat an jou behoot!”
Maa Klein Klaas was min gespin oo wat Groot Klaas gesêrit, wan toe daa wee iemand veby kô, het Klein Klaas skoon vegiet wat Groot Klaas gesêrit en het hy maa net wee geskrie: “Ja-ja, my vyf pêre!”
Groot Klaas, wat oppie stoep gesit en koffie drink het, se ore het rooi geraak vannie kwaad, en hy skrie toe wee op Klein Klaas.
“Maa djy wil rêrigie hoo nie,” het Groot Klaas gesê. “As ek wee hoo djy sê so, dan gat ek ʼn hamme vat en jou pêd innie middel van sy kop slat. Dan sal djy nie mee ʼn pêd hettie. Soe gat ma aan met jou storie.”
“Nie man, Groot Klaas, djy’tie nodig om soe antegannie,” het Klein Klaas geraas. “Ek bedoelit mossie rêrigie, maa ek sallie wee nie.”
Klein Klaas het toe met daai belofte maa vêder sy land geploeg, maa dit wassie lankie toe kô stap daa wee ʼn paa mense veby Klein Klaas se land. Klein Klaas het vegiet van Groot Klaas wat oppie stoep sit. Die mense groet toe vi Klein Klaas en skrie dat hy moet ʼn goeie dag het. Klein Klaas het soe goed gevoel, en gedink maa hoe kwaai hy nie moet lyk om met vyf pêre sy veld te ploegie. En toe skrie hy maa net wee brêkerig: “Ja-ja, my vyf pêre!”
Groot Klaas het gehoo wat Klein Klaas gesê het, en uit sy stoel uit gespring,
“Nou gat djy sien wat maak ek met jou vyf pêre!” Hy’tie hamme gegruip wat langsie huis gelê het, en Klein Klaas se pêd oppie kop daamie gat slat. Klein Klaas se pêd het net daa dood neegeval.
Vevolg volgenne maand
The post <i>Klein Klaas en Groot Klaas</i>: ’n Sprokiesvehaal deu Hans Christian Andersen appeared first on LitNet.