Toe hulle innie middel vannie bos gekommit, het Hansie en Grietjie se pa vi hulle gesê om stukkies hout op te tel om ’n vuu te maak om hulle warm te hou. Toe hulle genoeg hout bymekaa gemaakit, het hulle pa die vuu angestiek. Toe die vuu lekke hoeg brand, het hulle stiefma gesê: “Nou kô lê nou hie langsie vuu en rus ’n bietjie. Ek en julle pa gan gou ommie hout te gat kap en wanna ôs klaa is, dan sal ôs julle kô haal.”
Hansie en Grietjie het toe maa langs mekaa byrie vuu gat sit, en toerit mirrag is, toe iet hulle elkeen die brood wat hulle stiefma in hulle hanne gesit het. Hulle het heeltyd gedink dat hulle pa is nog innie bos, wan dit het geklink soes hulle die gekap van hulle pa se byl gehoorit. Maa dit was maa net ’n uitgedroegde tak wattie wind anmekaa tien ’n boem gelat slattit. Hulle het vi lank daa voorie vuu gesit, ennie vuu was soe lekke warm dat hulle lateran vas annie slaap geraakit.
Toe hulle uiteindelik wakke geskrik het, was dit al aand al. Grietjie het toe beginte huil en sy vra toe vi Hansie: “Nou hoe gat ôs nourie pad huistoe kry?”
Maa Hansie het haa stil gemaak en gesê: “Moetie wharrie nie, Grietjie. Ôs sal byrie huis uitkô. Ôs moet net wag virrie maan om uit te kô dan sal ôs ôs se way huis toe kry.”
En toe die vol maan sy kop uitgestiek het, het Hansie sy suste byrie hand gevat en die stukkies vuuklippies gevolg wat hy innie bospaadjie gegooi het. Hulle hettie hele nag die vuuklippies gevolg, en toe die son opkô, toe kô hulle uiteindelik by hulle pa se huis uit. Hulle het annie deu gat klop.
Hulle stiefma het toe die deu oepgemaak en toe sy sien dat dit hulle was toe sê sy:
“Jinne, is waa! Julle kan oek julle eie goed anvang! Hoekô het julle soe lank innie bos gebly? Ôs het gedink julle gat nooit wee huis toe kommie!” Maa hulle pa was bly om hulle te sien. Wan sy hart was in stukke toe hy sy kinners innie bos moes los.
Dit wassie lank daana nie, toe is daa wee ’n groot skaarste van kos in daai dele vannie land. Die kinners het innie aane gehoo hoe hulle stiefma by hulle pa gekla het: “Alles is op. Daa is nog net ’n halwe brood oo, en wanne dit op is, dan wiet ekkie wat om te maakie. Die kinners moet weg gan. Dié kee vat ôs hulle dieper die bos in. Op soe ’n manier sal hulle nie hulle pad wee kan trug kry huis toe nie. Daa is niks anners wat ôs kan maakie.”
Hansie en Grietjie se pa het soe hatsee gevoel. Hy sê toe: “Maa hoekô moet djy soe wies. Ôs sal tog wee kos kry wanne die brood op is. Dis tog bieter ommie brood te deel dan ommie kinners wee innie bos te gat los.”
Maa die stiefma wou niks hoo wat hy sê nie en sy’t hom beginte skel. “Wat is dan dié kee vekeerd? Djy het dit een kee gedoen, soe djy sal dit wee doen.”
Maa die kinners was nog wakker en het alles gehoo wat hulle pa en stiefma gepraat het. Toe hulle ouers annie slaap geraak het, het Hansie wee opgestaan om vuuklippies buite te loep optel. Maa toe hy byrie deu kô, toe hettie stiefma dit gesluit. Hy’t maa trug bed toe gegan wat hy en Grietjie gedeel het en haa loep troos. “Moetie wharrie nie, Grietjie. Kô ôs gat slaap. Djy sal sien God sal ôs help.”
Vroegie volgenne oggend hettie vrou opgestaan ennie kinners uitie bed uit getrek. Sy’t hulle elke ’n stukkie brood gegie, nog kleiner dannie eeste kee. Hansie hettie brood in stukkies gebriek in sy sak en soes hulle geloep het, het hy time-en-again het hy gat stop om ’n stukkie brood innie paadjie te gooi.
“Hansie, vi wat gat stop djy elke kee? Wat is daa agte jou wat djy kyk?” vra sy pa hom toe.
“Ek kyk die duif wat oppie dak sit. Dis ampe soes hy vi my ghoebaai sê,” antwoord Hansie toe.
“Waa sien djy ’n duif?” vra sy stiefma toe vi hom. “Maa oek lekke dom, nuh! Ienige mens kan sien dis die son wat tien die skoorstienpotte skyn.”
Maa Hansie hettie vi haa kop toe gevattie, en vêder angegan ennie stukkies brood soes hulle geloepit innie paadjie gegooi.
Die slegte vrou hettie kinners diep innie bos in gevat. Daa wat hulle nog nooit in hulle liewe wassie. Daa was toe wee ’n groot vuu gemaak, en toe sê die stiefma: “Nou sit nou rustig hie, en wanne julle moeg is kan julle maa slaap. Ôs gat hout kap, en later namiddag wanne ôs klaa is, en gereed is om huis toe te gan, dan sal ôs julle kô haal.”
...
Vevolg volgenne maand
Lees deel een:
Hansie en Grietjie: ’n sprokiesvehaal geskryf deurie Grimm broes
The post Hansie en Grietjie: ’n sprokiesvehaal geskryf deurie Grimm broes (deel 2) appeared first on LitNet.